Vorig jaar rond deze tijd was ik bezig met mijn, op haakgebied, grootste uitdaging tot nu toe; de Scheepjes Rozeta CAL (Crochet Along) 2019.
Het ontwerp (van Tatsiana Kupryianchyk van Lilla Björn Crochet) was bedoeld als deken. Maar het was geïnspireerd op de prachtige rozetvormige glas in lood ramen in gotische gebouwen en hoe gedurende de dag het licht hier doorheen valt. Ik vond het daarom meer geschikt als wandkleed. In de Facebookgroep, waar deze Cal gehost werd, zag ik wel dat er meer mensen zo over dachten.
Het patroon was voor gevorderden en avontuurlijke beginners. Van elk deel waren er video tutorials op YouTube, gemaakt door Esther Dijkstra van 'It's all in a Nutshell'. Deze video's zijn mij echt tot steun geweest op momenten dat het mij niet duidelijk was, wat het geschreven patroon precies bedoelde. Gedurende 11 weken kwam er elke woensdag om 12.00 uur een deel van het patroon online. Ik was heel benieuwd hoe mij dit af zou gaan.
In de eerste 3 weken moest er een mandala gehaakt worden volgens de tapestry techniek. Je haakt dan met twee kleuren en neemt de kleur, waar je even niet mee haakt, achter je werk mee, zodat je daar op het juiste moment mee kunt wisselen. Ik had gekozen voor een pakket met Scheepjes Colour Crafter garen en hierbij wordt haaknaald 4 aangeraden. Zo ben ik ook begonnen, maar na een poosje zag ik wel dat het veel te losjes werd en dat daardoor het patroon minder mooi tot zijn recht kwam. Ik heb het weer uitgehaald en ben opnieuw begonnen met haaknaald 3,5 en dat pakte gelukkig beter uit.
In week 4 t/m 7 moest er een rand om de mandala gehaakt worden volgens de overlay techniek. Kort gezegd haak je hierbij óver je haakwerk. Je haakt bijvoorbeeld alleen in de voorste of achterste lus van een steek of je moet insteken in dieper liggende toeren van het haakwerk, zodat stokjes of dubbele stokjes boven op het werk komen te liggen. Misschien een beetje een technisch verhaal voor mensen die niet haken, maar ik vind het toch wel leuk te benadrukken dat er verschillende haaktechnieken gebruikt worden in dit prachtige ontwerp.
Door deze verschillende technieken waren deze weken zeer leerzaam voor mij. Ik heb me wel regelmatig zorgen gemaakt over het feit dat de mandala soms lichtjes begon te golven. Ik probeerde de draadspanning dan wat aan te passen en uiteindelijk werd het toch een mooie, vlakke cirkel.
In week 8 haakten we vier hoeken aan de mandala om hem vierkant te maken. Het vergde heel wat telwerk om de hoeken op de juiste plek aan de mandala te haken.
In week 9 en 10 haakten we onderaan dit vierkant een rechthoekige strook volgens de tapestry techniek. Hiermee ontstonden er mooie, gotische spitsbogen.
Met week 11 kwam het einde in zicht. We haakten om de hele deken/wandkleed een glas in lood rand.
En toen was hij klaar! Een wandkleed van 1.15 m. breed en 1.50 m. hoog, die natuurlijk nog opgehangen moest worden. We hadden daarvoor al een plek in gedachten... dat zou de muur halverwege de trap worden. Dan konden we hem vanaf zowel boven als beneden goed zien.
Inmiddels waren er in de ondersteunende Facebookgroep al allerlei ideeën voorbij gekomen wat een goede manier zou kunnen zijn om hem op te hangen. Ik besloot dat ik hem op een plaat hardboard zou bevestigen met behulp van klittenband. Dat was een prima keuze. Hij hangt nu alweer 9 maanden te pronken in onze trappenhal en ik ben er vreselijk trots op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten